Οι εργαζόμενοι στον Τύπο βρίσκονται στο κενό. Εκεί που περίμεναν μισθούς στο τέλος του έτους, είναι πολύ πιθανόν να εισπράξουν απολύσεις. Η απελπισία στα media συνεχίζεται, ενώ υπήρχαν διαθέσιμα 7 εκατ. ευρώ!
Η κυβέρνηση της ΝΔαποφάσισε να μην υλοποιήσει την ΚΥΑ για την χρηματοδοτική υποστήριξη των εφημερίδων με ποσό ύψους 200.000 ευρώ. Η ΚΥΑ συντάχθηκε με καθυστέρηση από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -εξαιτίας της κόντρας των υπουργείων Ψηφιακής Πολιτικής και Οικονομικών- αλλά τουλάχιστον υπήρξε πριν τις εκλογές.
Η εύκολη δουλειά και η μόνη που είχε η σημερινή κυβέρνηση ήταν να την εφαρμόσει. Υπήρχε η πρόνοια για τον αποκλεισμό των εφημερίδων που προκρίνουν το μίσος και το μόνο ουσιαστικό ζήτημα ήταν πως τα μικρότερα σε κυκλοφορία φύλλα, λάμβαναν περισσότερα χρήματα συγκριτικά με τον αριθμό των εργαζομένων που απασχολούσαν.
Ποιος ο λόγος που δεν κατάφερε η κυβέρνηση να υλοποιήσει μια έτοιμη απόφαση που θα έδινε ανάσα σε εργαζόμενους και εκδοτικές επιχειρήσεις; Υποκύπτοντας στις πιέσεις για κατάργηση της φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας, επί της ουσίας, θέλοντας να βάλει κι άλλους στο παιχνίδι, τίναξε στον αέρα τη διαδικασία. Το δημόσιο θα αναλάμβανε να καλύψει τα χρέη προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά σημεία. Στην περίφημη λίστα μπήκαν οι ακροδεξιές ακόμη και οι στοιχηματικές εφημερίδες και ως “αντίβαρο” οι εφημερίδες της αριστεράς που δεν είχαν εργαζόμενους, έτσι ώστε, θα σκέφτηκαν, να υπάρξει συγκάλυψη. Όμως, τα social media που δεν ασχολούνται με τις ισορροπίες των πολιτικών αποκάλυψαν τη μεθόδευση.
Και η κυβέρνηση, αντί να αντιμετωπίσει τη δυσκολία και να δώσει λύσεις, αποφάσισε να μην εφαρμόσει την απόφαση. Είναι προφανές πως στάθμισε, ό,τι από τη διαδικασία αυτή πλήττονται περισσότερο οι εφημερίδες που στηρίζουν το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ για τους άλλους έχουν ξεκινήσει άλλες διαδικασίες στήριξης.
Είναι ένα μάθημα για όλους. Για το ΣΥΡΙΖΑ, επειδή ΔΕΝ έκανε εγκαίρως αυτό που έπρεπε και έχασε στο τέλος το παιχνίδι. Για τη σημερινή κυβέρνηση που δεν αντιλαμβάνεται το “ναρκοπέδιο” των συμφερόντων στα ΜΜΕ, όπου δεν μπορεί να “εξυπηρετεί” ποτέ και μόνο έναν.
