Στη σειρά “The morning show” της Apple TV δύο γυναίκες πρωταγωνιστούν η Τζένιφερ Άνιστον και η Ρις Γουϊδερσπουν. Στο “Big little lies” της HBO , είναι 6, η Νικόλ Κιντμαν, η Ρις Γουϊδερσπουν, η Σέιλεν Γούντλει, η Ζίκ Κράβιτς, η Λόρα Ντέρν και η Μέριλ Στριπ.
Στο βρετανικό “Flack”, 4 γυναίκες , η Ανν Πάνκουιν, η Λιντία Γουίλσον, η Ρεμπέκα Μπένσον και η Σόφι Οκονέντο. Αλλά και στο “High Fidelity” τη θέση του Τζον Κιούζακ στην ταινία, πήρε στην ομώνυμη σειρά η Ζόε Κράβιτς. Και σίγουρα να μην ξεχάσουμε την “Wonder Woman” με την Γκαλ Γκαντότ που είναι ένα σημείο αναφοράς στην στροφή προς την δύναμη των γυναικών. Και ακόμη το “Law and Order” με την Ολίβια Μπένσον
Οι γυναίκες στο χώρο του οπτικοακουστικού τομέα με καθυστέρηση λαμβάνουν τη θέση που τους αξίζει και τους αναλογεί, ενώ οι άνδρες περνάνε σε δεύτερο ρόλο, εμφανιζόμενοι γεμάτοι αδυναμίες, ατελείωτη βία και διάθεση για παρασπονδίες.Η τάση στις σειρές και τις ταίνιες, είναι γυναίκες. Μόνες τους, σε δίδυμα, σε τρίδυμα, σε παρέες δείχνοντας μέσα από τις αντιφάσεις τους, μια δύναμη διαφορετική από την ανδρική. Ίσως είναι το αποτέλεσμα του “Me too”, ίσως πια η κοινωνία δεν ανήκει την κυριαρχία του ανδρικού μυαλού.
- Η εξαίρεση της Ελλάδας
Στην Ελλάδα, αυτή η τάση δεν έχει έρθει. Μόνη εξαίρεση είναι τις παρουσιάστριες στα δελτία ειδήσεων, τα ΜΜΕ στην έκφρασή τους ανδροκρατούνται στην καθημερινότητά τους. Η γυναίκα δημοσιογράφος θεωρείται “γλάστρα” από πολλούς, δυστυχώς, ή σε άλλες περιπτώσεις οι γυναίκες παρουσιάζουν χαμηλού επιπέδου κουτσομπολίστικες εκπομπές, που ανακυκλώνουν την ελληνική τηλεοπτική μετριότητα. Τα ντουέτα των γυναικών στο ραδιόφωνο εξαφανίζονται σε αντίθεση με τα άνδρικα που θεωρούνται ως ό,τι καλύτερο έχει ακούσει ως σήμερα η ανθρωπότητα. Κι όμως στο κοντινό παρελθόν η ΕΡΤ, στην τότε ΝΕΤ, είχε δώσει τη δυνατότητα στην Ρίκα Βαγιάννη και την Πόπη Τσαπανίδου, να κάνουν τη δική τους δημοσιογραφική εκπομπή.
Δεν είναι ζήτημα θάρρους, αλλά αντίληψη της εποχής. Τα δίκτυα που θα βάλουν γυναίκες μπροστά σε κάμερες και μικρόφωνα θα βρεθούν πάνω στο κύμα.
