Την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον Κώστα Σημίτη, τα κεντρικά δελτία ειδήσεων μετέδιδαν πληροφορίες για τις δραστηριότητες της Άννας Βίσση και της Δέσποινας Βανδή. Η πολιτική αντιπαράθεση είχε εξαφαντιστεί από τα δελτία και υπήρχε μόνο στις πρωινές εκπομπές. Σε μια χώρα όπου η πολιτική γινόταν μέσω από τα παράθυρα της τηλεόρασης, η μέθοδος αυτή είχε περιοριστεί για να επανέλθει με τη μορφή των σχολιαστών, επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή, όταν κάθε μέρα 3-4 δημοσιογράφοι φλυαρούσαν μεταδίδοντας την κυβερνητική γραμμή της εποχής.
Στα χρόνια του Μνημονίου κάθε προσπάθεια ελέγχου των δελτίων ειδήσεων χάθηκε εξαιτίας της αγανάκτησης των ΜΜΕ, τα οποία και βρέθηκαν στο επίκεντρο της κριτικής και της πολεμικής, την οποία συνέχισε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση. Η πολιτική επανήλθε στο προσκήνιο και στα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης, με σκληρή κριτική προς το κυβερνών κόμμα της εποχής. Στις μέρες μας, υπάρχει και πάλι μια αλλαγή πορείας. Οι ειδήσεις έχουν σημείο αναφοράς την κυβέρνηση, με διαρκή παρουσίαση έργων, ενώ δεν υπάρχουν παράθυρα στα δελτία με τη μορφή που τα γνωρίζαμε. Η αξιωματική αντιπολίτευση έχει περιοριστεί σε ένα δίλεπτο ρεπορτάζ, άλλοτε με τη δράση της και άλλοτε επικριτικό.
Η προνομιακή θέση της κυβέρνησης δεν κρύβεται όπως επίσης και η απουσία των κομμάτων της αντιπολίτευσης από τα κοινωνικά δρώμενα.
