Το Μνημόνιο κατασπάραξε τα media. Αλλά, συνάμα ανέδειξε το χειρότερό τους πρόσωπα. Τα δελτία ειδήσεων στοχοποίησαν την κοινωνία και συγκεκριμένες ομάδες και προστάτευσαν κυβερνήσεις και κυβερνήτες. Έκρυβαν τις αλήθειες στο μαξιλάρι τους, δεν έλεγαν δημοσίως πως η υπόθεση με το χρέος δεν βγαίνει. Τότε το σύνθημα ήταν ένα: Μνημόνιο ή χρεοκοπία. Χρεοκοπήσαμε, όμως, εμείς.
Τα λουκέτα στα media ήρθαν το ένα μετά το άλλο. Τα media στοχοποιούσαν το ένα μετά το άλλο. Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, στοχοποίησε την ΕΡΤ και την έκλεισε, ενώ οι ιδιωτικοί σταθμοί εξέπεμπαν παράνομα.
Η στοχοποίηση συνεχίστηκε και εξελίχθηκε σε μια παρτίδα ισχύος ανάμεσα στην ιδιωτική τηλεόραση και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η στοχοποίηση αυτή εμφανίζεται τώρα ως βασικός λόγος για την τρομοκρατική επίθεση στον ΣΚΑΪ και την “Καθημερινή”. Όμως το περιβάλλον είναι ήδη τοξικό. Οι δημοσιογράφοι απευθύνονται με χυδαίο τρόπο στους πολιτικούς τους αντιπάλους(!) και οι υπουργοί της κυβέρνησης συμπεριφέρονται ως οπαδοί.
Η θεωρία της στοχοποίησης εξυπηρετεί κυρίως εκείνους που έβαλαν την βόμβα. Αποκτούν ένα επιχείρημα για να χρησιμοποιήσουν για να δικαιολογήσουν την πράξη τους, μήπως και αποκτήσει νομιμοποιητική βάση. Η οργανωμένη κοινωνία οφείλει να αντιδράσει και να υπερασπιστει και το δικαίωμα στη ζωή και το δικαίωμα στην ενημέρωση, η οποία χωλαίνει, ολοένα και περισσότερο. Είναι χρέος των ψύχραιμων ανθρώπων να διαμορφώσουν ένα νέο κώδικα επικοινωνίας μεταξύ των πολιτικών και των Μέσων, ώστε να αποφευχθούν οι νέες ακρότητες. Και ευθύνη του ΕΣΡ, συνάμα, όπως ορίζει το Σύνταγμα.
