Στο σχέδιο νόμου του Στέλιου Πέτσα υπάρχουν δυο κατηγορίες «νέων υπηρεσιών» που εντάσσονται στη δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους και τον έλεγχο του ΕΣΡ για το πρόγραμμα τους. Η πρώτη είναι οι «υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων» στις οποίες συμπεριλαμβάνονται ουσιαστικά όλες οι εκπομπές, παραδοσιακών τηλεοπτικών σταθμών και πλατφορμών συνεχούς ροής βίντεο όπως το Netflix.
Δεν προβλέπεται αδειοδότηση για την εκπομπή των προγραμμάτων-υπηρεσιών τους στην Ελλάδα αλλά «έλεγχος των προγραμμάτων τους» από το ΕΣΡ εάν ενταχθούν στη «δικαιοδοσία» της χώρας. Αυτό συμβαίνει αν η «υπηρεσία-τηλεοπτικός οργανισμός» έχουν κεντρικά γραφεία στην Ελλάδα, ή σημαντικό μέρος του προσωπικού τους εργάζεται στη χώρα, ή η συντακτική ευθύνη ανήκει σε ομάδα προσωπικού στην Ελλάδα ή παράγει σημαντικό μέρος του προγράμματος στην Ελλάδα και απευθύνεται στο ελληνικό κοινό, ακόμη και με υπότιτλους.
