Οι κανόνες διάθεσης της κρατικής διαφήμισης πρέπει να αλλάξουν. Το σύστημα όπως είναι διαμορφωμένο σήμερα δεν είναι αξιόπιστο και δεν σέβεται βασικά κριτήρια, όπως είναι η απήχηση στο γενικό κοινό, η επιρροή σε συγκεκριμένα τμήματά του, οι θέσεις εργασίας που παράγει ή συντηρεί και το πρακτικό της αποτέλεσμα.
Αντιθέτως, η κρατική διαφήμιση χρησιμοποιείται ως πολιτικό ρουσφέτι, ενίσχυσης “φίλιων ΜΜΕ” από όλες τις κυβερνήσεις, χωρίς να εξαιρείται ούτε η σημερινή. Το δημόσιο είναι ο μεγαλύτερος διαφημιζόμενος στην Ελλάδα και οφείλει να σέβεται το χρήμα των πολιτών. Η κεντρική διαχείριση της διαφημίσης και η on line λογοδοσία, με τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας της, όπως επιτρέπει η σύγχρονη τεχνολογία, είναι ζητούμενα από εδώ και πέρα.
