Διαπραγμάτευση, κρίση, παραίτηση, βιβλίο, κόμμα, ταινία. Η διαδρομή του Γιάνη Βαρουφάκη ως και σήμερα, ξεκινώνοντας ως σχολιαστής στο www.protagon.gr και αναβαθμισμένος σε “μεγάλο asset”. Σαν πολύ αμερικάνικο δεν είναι όλο αυτό;
Η αποστολή που είχε με την εντολή του λαού το 2015 ήταν να εκπροσωπήσει τη χώρα και να λύσει το γόρδιο δεσμό. Αντί για αυτό, διαβάζουμε προσωπικούς διαλόγους και εκμυστηρεύσεις και ιστορίες για ηχογραφήσεις οι οποίες αποτυπώνονται σε ένα βιβλίο και γίνονται στη συνέχεια φιλμ, άρα και “αληθινή ιστορία” για τους πολλούς; Η παραβίαση της εμπιστοσύνης , η δημοσιοποίηση συνομιλιών, σαν να πρόκειται για κουτομπολιά, δεν συνιστούν πράξεις ευθύνης, αλλά προδίδουν το βαθμό των σχεδίων που υπήρχαν για την επόμενη ημέρα των πολιτικών προσώπων.
Ο κόσμος όμως δεν ψήφισε το Γιάνη Βαρουφάκη για να γίνει ταινία, αλλά για τον βγάλει από τα προβλήματά του. Αυτό που θα δούμε στην ταινία, λοιπόν, είναι κάτι άλλο από το συγκεκριμενό πολιτικό στόχο.
Τι έγινε πραγματικά το 2015; Από τα δύο βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει, έχουμε μόνο μια αίσθηση της πραγματικότητας, αλλά όχι και τα ίδια τα γεγονότα. Από την μία πλευρά έχουμε τη μαρτυρία του ενός και την αλήθεια του, μόνο μέσα από τα δικά του μάτια. Και από την άλλη, τις ανώνυμες πληροφορίες των προσώπων που δεν θέλουν να εκτεθούν και ενώ παρουσιάζονται με γλαφυρότητα, δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη για τα λεγόμενα τρίτων που μεταφέρονται.
Η προσέγγιση της αλήθειας είναι όμως κάτι άλλο. Θέλει έγγραφα, ντοκουμέντα και προσωπικές επώνυμες μαρτυρίες με συνεντεύξεις. Μέχρι, να υπάρξει, κάτι τέτοιο, σας παραπέμπουμε στην ταινία “Συνήθεις υπόπτοι” με τον Κέιβιν Σπέισι και τη διήγηση του “Κάιζερ Σόζε”.
