Το σχόλιο στην ηλεκτρονική έκδοση της “Athens Voice”, ήταν εκτός πραγματικότητας. Μάλλον, για να είμαστε πιο προσεκτικοί, υπενθύμιζε μια πολιτική προσέγγιση των πραγμάτων του υπερσυντηρητικού χώρου, που έχει σιωπήσει προσωρινά εξαιτίας των επερχόμενων εκλογών της 7ης Ιουλίου. Υπάρχει κάπου εκεί ένα τέρας που κρύβεται. Γιατί δεν το είδε η “Athens Voice”, πρεπει να την απασχολήσει.
Ένας άνθρωπος που εργάζόταν στην Ελλάδα πολλά χρόνια και φρόντιζε τους γέρους ανθρώπους , η Γκαϊανέ Κασαρτζιάν δεν είχε τα απαραίτητα έγγραφα. Το σωματείο των νόμιμων, όπως διαβάζουμε, την κατήγγειλε και έπεσε στο κενό. Και μετά ακολούθησε το σχόλιο της “Athens Voice”, που επιχείρησε αυτή την πικρή πραγματικότητα να την “παντρέψει” με την πολιτική Τσίπρα. Που δεν είδε την άλλη πραγματικότητα των “κανονικών” που κατήγγγειλαν την γυναίκα και θα θελήσουν αύριο να έχουν εμάς και τους δικούς μας ανθρώπους. Το πάθος εναντίον του Τσίπρα υπερίσχυσε της απώλειας μιας ανθρώπινης ζωής.
Ο σεβασμός στο θάνατο πρέπει να υπάρχει, όσο και στη βασανισμένη ζώη των ανθρώπων. Ο θανάτος ως πολιτικό εργαλείο δεν ωφελεί κανένα.
Αλλά, όπως βλέπουμε, η ανθρωποφαγία συνεχίζεται.
