Υπάρχει σοβαρό κενό στην αξιοπιστία των δεδομένων των μετρήσεων ραδιοφώνου, τηλεόρασης και στον Τύπο. Ειδικά, η εκδοτική βιομηχανία είναι στον αέρα, καθώς υπάρχει σοβαρό ζήτημα στην τελική αποτύπωση των κυκλοφοριών, χωρίς να σημαίνει πως το barcode στις εφημερίδες θα είναι η λύση, αν δεν συνοδευτεί κι από άλλες κινήσεις.
Για το ραδιόφωνο, γίνεται μια προσπάθεια, τώρα, και σε καθεστώς πίεσης για να πιστοποιηθεί η έρευνα. Και ίσως για πρώτη φορά με μεγαλύτερη σοβαρότητα.
Στην τηλεόραση, η “σκιά” της AGB πέφτει βαριά στη Nielsen. Η ίδια εταιρεία, διεξάγει με άλλο όνομα την έρευνα, έχοντας βελτιώσει ορισμένα από τα κενά. Οι ενημερώσεις της, είναι σπάνιες, όπως για παράδειγμα, πως, από το 2010, δεν λειτουργούσε, ούτε, η ελεγκτική επιττροπή, η Επιτροπή Έρευνας Ελέγχου Τηλεθέασης, στην οποία δεν συμμετείχε η ΕΡΤ, ή το ΕΣΡ.
Ίσως η Επιτροπή Ανταγωνισμού που κάνει διεξοδική έρευνα στη διανομή του Τύπου, μπορεί να βρει περισσότερες απαντήσεις. Και, η κυβέρνηση, έχει πάντοτε τη δυνατότητα να νομοθετήσει…
Τα νούμερα, είναι το “νόμισμα” των media. Πρέπει να γνωρίζουμε, αν είναι “κίβδιλο” ή όχι.
