Και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής έθεσε ερωτήματα για το άρθρο 43 περί επίγειας συνδρομητικής τηλεόρασης. Η στήλη είχε επισημάνει πως οι αδειούχοι σταθμοί ελεύθερης λήψης αποκτούν το δικαίωμα, κατά προτεραιότητα, απόκτησης άδειας επίγειας συνδρομητικής τηλεόρασης, με την ιδιότητα του βαρύνοντος κριτηρίου. Η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής αναφέρει πως με τη διάταξη περί προτεραιότητας «επιφυλάσσεται διακριτική μεταχείριση όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης στη ρυθμιζόμενη οικονομική δραστηριότητα υπέρ των παρόχων περιεχομένου ελεύθερης λήψης εθνικής εμβέλειας σε σχέση με μη παρόχους, η οποία, ενδεχομένως, χρήζει επεξήγησης».
Ο «νόμος Πέτσα – Λιβάνιου» τροποποιεί τον προηγούμενο ν. 2644/1998 του Δημήτρη Ρέππα και απαγορεύει τη διεκδίκηση της άδειας επίγειας συνδρομητικής τηλεόρασης από κάτοχο άδειας δορυφορικής συνδρομητικής τηλεόρασης. Πρακτικά αποκλείει Cosmote και Nova από τη δυνατότητα να διεκδικήσουν μια τέτοια άδεια, ενώ δίνει το πλεονέκτημα σε όσους εκπέμπουν ήδη ελεύθερα και είναι κάτοχοι άδειας γενικής στόχευσης…
Επιπλέον, η χορήγηση αυτή γίνεται χωρίς διαγωνιστική διαδικασία και με ανοικτό το ζήτημα της ύπαρξης διαθέσιμου φάσματος αλλά και απουσίας υπογραφής σύμβασης με το Δημόσιο από τους σταθμούς που θα ενδιαφερθούν να διεκδικήσουν άδεια η οποία μπορεί να διαρκεί από 5 ως 15 χρόνια. Επίσης, σημειώνεται πως ενώ οι άδειες ελεύθερης λήψης εθνικής εμβέλειας γενικού περιεχομένου κοστολογήθηκαν στα 35.000.000 ευρώ για μία δεκαετία, ο κάτοχος άδειας επίγειας συνδρομητικής τηλεόρασης θα πληρώνει 2.500 ευρώ για κάθε κανάλι, με ανώτατο όριο τα 238.000 ευρώ για πάνω από 101 κανάλια, και 400 ευρώ για κάθε ραδιοφωνικό πρόγραμμα. Τέλος, για κάθε έτος μετάδοσης θα πληρώνει ένα διαδοχικό τέλος 0,5% – 3% επί των ακαθάριστων εσόδων.
