Όταν το ΚΚΕ πούλησε το 902 TV/ FM σε off shore του Φίλιππου Βρυώνη το 2013, υπήρξε έντονη αντίδραση από το ΣΥΡΙΖΑ. Ενόψει κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων την εποχή εκείνη η Αριστερά έχανε τη δυνατότητα ελέγχου ενός τηλεοπτικού σταθμού. Το κλίμα της εποχής εκείνης ήταν διαφορετικό, καθώς μετά το λουκέτο της ΕΡΤ από την κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, διαφαινόταν η στροφή τμήματος του εκλογικού σήμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Η στρατηγική του κόμματος προς την εξουσία, διαμορφώθηκε πάνω στο μένος των media ενάντιον του κόμματος, στην προοπτική να ανέλθει στην εξουσία.
Τα πράγματα σήμερα, είναι πολύ διαφορετικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπροστά του 9 μήνες να διαμορφώσει πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες, έχοντας χάσει ήδη ένα σημαντικό κομμάτι ψηφοφόρων του από τα αριστερά, το οποίο τον εγκατέλειψε σταδιακά. Έχει όμως περιθώριο να καλύψει το κενό. Όμως ως κυβέρνηση επιδέχεται αλλεπάλληλα και συχνά ασύμμετρα πυρά από την πλειοψηφία των Μέσων Ενημέρωσης, οι ιδιοκτήτες των οποίων θέλουν να πάρουν την μεγάλη εκδίκηση από τον Αλέξη Τσίπρα και για το τριήμερο της δημοπρασίας των αδειών (Αύγουστος- Σεπτέμβριος 2016) στη ΓΓΕΕ.
Το ερώτημα είναι αν θα πάει ο ΣΥΡΙΖΑ ξανά μόνος τους στις επερχόμενες εκλογές, χωρίς την υποστήριξη ενός τηλεοπτικού σταθμού. Η απάντηση στο ερώτημά του θα μπορούσε να είναι το Mega. “Το Mega των μνημονίων” που πρόσβαλε από το δελτίο ειδήσεων του, την κοινωνία, με τη στάση μιας ομάδας δημοσιογράφων και στελεχών, έχει πάψει να υφίσταται. Εγκατέλειψαν το σκάφος έγκαιρα, έχοντας αποκρύψει ειδήσεις και έχουν βρει στέγη με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην αντιπολίτευση.
Ως κανάλι που πάντοτε εξέφραζε τους δημοκρατικούς πολίτες παραμένει στον τηλεοπτικό αέρα, ακυβέρνητο, με εξαιρετικά ποσοστά τηλεθέασης και διείσδυσης στο κοινό που βλέπει τηλεόραση. Είναι το άλλο, στην πραγματικότητα το κανονικά Mega, με τις σειρές του, που έδιναν την ώθηση στον ενημερωτικό τομέα, και εξαιτίας της απήχησής τους, οι δημοσιογράφοι του έβριζαν την κοινωνία, έχοντας παράλληλα εξασφαλίσει υψηλότατους μισθούς, με τη δουλειά των ηθοποιών.
Με 55 εκατ. ευρώ δεσμευμένα από τις τράπεζες στους λογαριασμούς του, του λείπει ένα αξιόπιστο επενδυτικό σχήμα και μια ομάδα σοβαρών και έντιμων δημοσιογράφων για να επαναλειτουργήσει πλήρως σε διάστημα 2 μηνών, στην πλέον κρίσιμη προεκλογική χρονιά, έχοντας πλέον άλλη θέση και στάση. Υπέρ της κοινωνίας.
Αυτό το Mega περιμένει καρτερικά το θανάτο του, ή ένα (πολιτικό) θαύμα. Το κοινό όχι μόνο συγχώρεσε το Mega για την αναξιοπρεπή στάση των δημοσιογράφων του, αλλά καθημερινά κρίνει και αποφασίζει πως πρέπει να επιβιώσει. Δεν το θέλουν οι τράπεζες, οι ανταγωνιστές του και οι μέτοχοί του!
Στην “Οδύσσειά” του το Mega, μπορεί να βρει και την Ιθάκη του.Απέχει λίγα μέτρα από την ακτή. Χρειάζεται μια απόφαση για να σωθεί. ‘Ενα … “άλλο Mega είναι εφικτό”.
